öyle bir itmiş ki pezevenk, düş düş bitmiyor.

bünye bir yerden sonra alışıyor; birinin seni, senin ruh halini en tepeye çıkartıp ordan aşağıya bırakmasına bünye alışıyor. zaten ne yaşarsak yaşayalım alışıyor bünye. yoksa yokluğa, varsa varlığa, aşağıya atıldıysa düşmeye alışıyor. çünkü yapabileceği başka bir şey yok.

ben içimi buraya bırakıyorum, müsait olunca okursunuz.

bi adam sevdim ama kalbinde hayat yoktu. az gülerdi. az ağlardı, belki hiç. az severdi beni. az sarılırdı, sayılıdır hatta.

sarılmayı bilmeyen bi adamla

hiç

Bir insanı uzun süre sevmek, çok uzun süre sevmek, bir şeyleri sevmeye o insandan başlamak hiç bir bokuma yaramadı. Çünkü bir insanı seviyorsanız zamanı fark etmez ama sonunda muhtemelen elinize kalan şey aynı olacaktır. HİÇ.