uyuyorum, uyanıyorum, uyuyorum, uyanıyorum... başıma yıkılmış bi' oda, her yer her yerde. güneş küsmüş camıma. böyle birbirini kovalayan rezil bir düzen. alışmışım ama yadırgamıyorum çökmüş tavanı, zifiri sabahları. benim gerçeğim bu demişim devam etmişim.
Bu sitede acıdan başka bir şey yok
yersen
27 Ekim 2020 Salı
yaşamanın 5 şartı
bırak. ona sevinmiştin ama geçti, onu artık bırak. onu istemiştin, olmadı. istemeyi artık bırak. ona çok üzülmüştün ama sıra var, hadi artık onu da bırak ve yenisine geç. bunlara artık gülme, gülmeyi bırak. şunlara da amma ağladın yeter şimdi ağlamayı bırak. onu bekledin gelmedi, bırak. ona umutlandın, olmadı, bırak. elindeki her şeyi yavaş yavaş bırak. çünkü herkes iyi bildiği işi yapsın. sen bırak.
13 Eylül 2020 Pazar
yeni kendime mektup
sen o köprüden geçmezdin, o kapıyı açmazdın, o şakaya gülmezdin, o sesi sevmez, kimseyi dinlemezdin. o lokmayı paylaşmazdın, o çiçeği sulamazdın, hiç aynaya bakmaz, kendinden hoşlanmazdın. sen o çocukla oynamazdın, güneş vuran odalarda durmazdın, hiç hayal kurmaz, yarından umutlanmazdın. o balkona çıkmazdın, yıldızları saymazdın, rüzgar esse küfreder, hiç pencere açmazdın....