23 Nisan 2014 Çarşamba

Tersine zincirleme yöntemi

Daha önce pek çok kez yaşadığım acılara oldukça benziyor. Daha önce başkaları tarafından yaşanmış olma ihtimaline de son derece inanıyorum. Tam olarak içimi siken bir ruh.


Elleri, dokunduğu her yeri çürütebiliyormuş. Bunu, dokunduğu dizimin çürümesinden anlıyorum. Dizime dokunduğunda içimde doğan çocukların şimdi öldüğünden haberi yok.

Ağzını izlemek yerine ne dediğini dinleseymişim keşke. Daha önce pek çok kez duyduğum şeyleri farklı cümlelerle masal sanıp dinlemişim. Dudaklarının hareketine ritim tutacak sağlam bir kalbin artık olmadığından haberi yok.

Baktığı yerde açan çiçeklerin hepsi soldu yemin ederim çünkü kadıköyde yürüyen dallar gördüm. Evet. Yüzüme her baktığında kafamda açan çiçeklerin hepsinin kuruyup döküldüğünden haberi yok.

Yürüyüşü mesela, sayılara haksızlık ettiren.. o bitmeyen 25 adımın artık bittiğini idrak etmeye çalışırken içimden sonsuza saymaya başladığımdan haberi yok.

Sarıldığında gülümseyen saç diplerimin şimdi acıdığını hissediyorum. Öyle bi sarılmayı bırakmak ki sanki vücudumun kocaman bir parçasını alıp götüren. Belinde kavuşturduğum ellerimin arasında kocaman bir hiç kaldığından haberi yok.

Kokusunu ilk duyduğumda çok güzel bir kokuyla sırılsıklam olmuştum. Keşke suyun buharlaşmasından konuşsaydık biraz, biraz da kokunun uçuculuğundan falan.. koku hafızamın amına koyduğundan haberi yok.

Sesini duyan herkesin cennete gideceğinden hala eminim ama artık sesini duyan kimseyi öldürmek istemeyecek kadar hissizim. Yıllar sonra bana hediye edilen müzik kutusunun yere düşüp paramparça olması gibi. Sesini duyamadıkça etrafımda bacağı kopan balerinlerin kıvrandığından haberi yok.

Avucunun içi avucumun içine son değdiğinde bunun son olduğunu bilseydim şuan gözlerimin damarlarına kadar donmazdım. Yüzüm de kızarmıyor artık çünkü vücudumda kafama hücum edecek kan kalmadı. O çok sevdiğim şarkının artık bittiğinden haberi yok.

Boynunda bir ömür yaşanılabileceğine karar verdiğimde ömrümün bu kadar olabileceğini hiç düşünmemiştim. Bi daha hiçbir bardak kavrayış o derece içime kazınmayacak ve alnımda kalan boynunun izi umarım yastık iziyle aynı geçiciliktedir. Yastıklardaki huzurla yetinmeye çalıştığımdan haberi yok.

Öpüşü bütün ölüleri diriltecek kararlılıktayken gidişindeki kararlılığın beni bu kadar güzel öldüreceğini o an düşünmemiştim. Ağzımda ölü çocukların tadı var şimdi. Bütün eşyalarımızı cennete taşırken ben onun cennete inanmadığını unutmuştum. Her öpüşünde bir parçamızı daha koparıp atmışız boşluğa ve adım gibi eminim onunda bir hiç oluştan daha önce bu kadar haberi olmamıştı.

İşte bu kendi tezini çürütme sanatı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder