Bileklerinden öpüyorum.

sana anlattım aslında. biraz baksaydın gözlerime, bende güzel olan her şeyi anlattım sana. bende güzel olan her şeyle baktım çünkü sana. yemin ederim yüzünün her santimini ezbere biliyorum, her hareketini aklıma kazıdım. kirpiklerinin nasıl güzel dağınık olduğunu düşünürken belki 6 milyon kere dağıldım. bilemezsin, çünkü bilmek istemezsin.

istemezsin.

ne çok şeyi de istemezsin sen ya. 

izlerken seni, ya yakalanırsam telaşıyla, sen benim istediğim her şeyi istememekle meşguldün hep. bıraksan çakılırım içine 70 katlı gökdelenden düşmüş gibi ama bırakmazsın.

dünyanın en güzel sesinin sakallarından çıktığını söylemedim kimseye. dünyanın en güzel bileklerinin sende olduğunu da. dünyanın en uzun nehri nil falan değil, boynun. bunu da kendime şuan söylüyorum.

çok güzel bakıyorsun bu da burada dursun.

konuş benimle çünkü susman beni kolilere koyup üstüne "kırılacak" yazmakla eşdeğer. çünkü susman 3 dişli tokamın 2 dişinin kırılmasıyla aynı. susma bi işe yaramıyorum öyle.

seni böyle sevdiler mi çok merak ediyorum. sardığın sigara olmak isteyecek kadar kim sevmiş olabilir seni, birazdan yanacağını bile bile? ya da kim hangi ayakkabının bağcığını önce bağladığına dikkat edip ayakkabının bağcıklarını bile sever ki? 

elmacık kemiklerime sancılar giriyor ve sevmediğin bir şeyi severim diye ödüm kopuyor çünkü bu çok büyük bi ihanet olur gibi. 

kendimi sevmekte tereddütlerim var.

ben deseni olmayan her yere seni çiziyorum haberin yok.

güldüğünde dudağının kenarında oluşan çukura 1 yastık atıp orda uyuyorum geceleri bundan da haberin yok.

haberin yok hiç bir şeyden.

neyse

bileklerinden öpüyorum.