21 Ağustos 2014 Perşembe

Bileklerinden Öpmüyorum

çok değerli acılar çektiğimi sandım hep. onunla ilişkisi olan her şey çok değerlidir, bilirsiniz.

bir insan değerini nasıl kaybeder bunun belgeselini çekebilirdim. bir insana bir hiçlik nasıl bu kadar yakışır size bununla ilgili bir sergi açabilirdim. bir kalp nasıl nasır tutar size bundan uzun uzun bahsedebilirdim. bir insan başka bir insanın beyninde nasıl 3.bir lop oluşturur size bunu asla göstermeyeceğim.

bir tek ben yandım bu saçma sapan ilişkide ve yine bir tek ben söndüm. senin yüzün başkalarına dönüktü en başında da en sonunda da. senin yüzün bana hiç yoktu hatta sanki bir tek bana yoktu. nasıl büyük bi erdemdir bi insanı yüzsüzlüğüyle sevmek bu senin anlayamayacağın şeyler arasında.

unutmaya çalışmadan öylece kendiliğinden unutulan şeyler bir daha asla değerlenmezler bunu bilmen gerekirdi. aynı beyni kullandık seninle en azından sağ gözün ara sıra bana seğirmeliydi.

elimle yakalamaya çalıştığım tüy gibiydin. ben umudumu asla kaybetmezdim ama sen onları tek tek çiğnedin. ben seninle en sevdiğim kitabın en sevdiğim cümlesini bile paylaşırdım sen kaçtın gittin.

her seferinde senin için yeşeren dallarımı kırıp benden çok uzakta benimle alakası olmayan bi ateşin içine attın. sana bu yüzden kızgınım ve kocaman bir hayal kırıklığıyım. bunun vicdan azabı seni hiç umadığın bi zamanda ve çok mutlu bi yerde tam kalbinden yakalasın.

sonu başı belli olmayan bi yolda beynime kalbimi katıp peşinden sürüklendim. inandım, görmedim, görmezden geldim, duymadım, duydum da çaktırmadım, sevdim söyleyemedim, sevmedim gösteremedim ve daha bir sürü şey. ben ki sana ayarlanmış sensörlü ışık gibiydim saç telinin hareketine gözlerimi parlatırdım. sen karanlığı seçtin.

içimin dibini deldin ordan aktın gittin ne acı. bittiğini fark etmedim bile bu daha acı. ben ki bileklerine kirpiklerimi dökerdim içimden bak işte bu en acısı.

söylediğim her şeyi bi saksıya ektim ve hiç sulamadım. söylediğin her şeyin içine sabun karıştırıp köpükten baloncuklar yaptım. sevdiğim ne varsa akşam kapıcıya verdiğimiz çöp torbasının düğümlenmiş ağzından içeri tıktım.

bir daha asla sana atmayacak bir kalbi, bir daha asla bulamayacağın bir sevgiyle birlikte evlatlık verdin. artık bu yolun bundan sonrasında bileklerinden öpmeyeceğim.

2 yorum:

  1. Şimdiye kadar yazılmış en güzel yazı duygulara tercüman :)

    YanıtlaSil
  2. Bir gün bileklerinden öpmemek dileğiyle... Kalemine, yüreğine sağlık.

    YanıtlaSil