yaşayamamak üzerine

içimde hastane kokusu tatsızlığında bir his var. her şey yolundaymış ama yol yanlışmış gibi düşündürüyor. hayatımın dönüm noktasına 3. vitesle girmişim gibi nefes almaların kontrolünü kaybettim. yıllardır durduğum yer yanlışmış fikri, yıllardır durduğum yerde aklımı kemiriyor.

ithaf

sokağın, camdan görünmeyen kısmına küfür ettim bugün saat sekizi çeyrek geçiyordu. dudağın dudağımdan ayrıldığı an ciğerlerime nefes yerine özlemekler doluyor, dudağın dudağımdan ayrıldığında saat daha sekizi çeyrek geçmiyordu. 

Eksiklikler üstüne

Kafamı çevirdiğimde görebildiğim mesafede yaşamadığın sürece parça parça dökülüp yok olacakmışım gibi hissediyorum.

sevgili

her korkunç düşüncenin aydınlık yanısın sevgilim, yokluğun yıldızların sönmesiyle eş değer artık. senden öncesini düşünüyorum, senden öncesini kara delikler yemiş. doğumumdan sana gelene kadar geçen süre 7 saniye deseler inanırım ama rüyalar biraz palavra gibi. seni bir gece rüyamda yıllarca gördüğüme yemin edebilirim, seni her gece rüyamda bile yıllarca seviyorum sevgilim.